Για τίποτα δεν πρέπει να μετανιώνεις σε αυτή την ζωή.
Ούτε για τα καλά, ούτε για τα άσχημα.
Ούτε για τις λάθος αποφάσεις, ούτε για τις σωστές.
Όσα έζησες μέχρι τώρα, όσα σου έφεραν απέραντη χαρά ή σε έκαναν να νιώσεις λύπη...
Για τους ανθρώπους που έβαλες ή που έβγαλες από την ζωή σου...
Για αυτά που κέρδισες ή έχασες...
Για τις αναμνήσεις που σε κάνουν να χαμογελάς
αλλά και για εκείνες που σε κάνουν να νιώθεις ένα κόμπο στο στομάχι...
Όλα αυτά σε έμαθαν πολλά και σε έκαναν αυτό που είσαι τώρα.
Η κάθε επιλογή σου, η κάθε απόφαση που πήρες, ήταν πάντα ένας δρόμος.
Ένας δρόμος που σε οδηγεί κάθε μέρα όλο και πιο πολύ σε αυτό που θες
και σε αυτό που μπορείς να γίνεις. 
Ένας δρόμος που σε περνάει μέσα από την ζωή, 
είτε από πιο εύκολα είτε από πιο δύσβατα μονοπάτια κάθε φορά
-ανάλογα με τις αποφάσεις που παίρνεις-
Πάντα όμως όταν τα περνάς, κάτι μαθαίνεις.
Γιατί όλα τα μονοπάτια, ακόμα κι αν καμιά φορά νομίζεις ότι χάνεις τον δρόμο σου,
σε οδηγούν στον προορισμό σου. Και ο σκοπός τους απλά είναι να σε κάνουν πιο ώριμο.
Να σε μάθουν να ζεις. 
Να ζεις σαν να μην υπάρχει αύριο.
Να ζεις και να νιώθεις ελεύθερος.


~Το ήξερες ότι μια πεταλούδα ζει κατά μέσο όρο λιγότερο από μια βδομάδα?
Κι όμως, σε όσο χρόνο έχουν δεν κάθονται ποτέ σε ένα μέρος. 
Πετάνε όσο πιο πολύ μπορούν για να νιώθουν ελεύθερες.~


*Να μην μετανιώνω-Να ζω-Να νιώθω ελεύθερη*
Έπρεπε να το γράψω κάπου για να σιγουρευτώ ότι δεν θα το ξεχάσω ποτέ...