...Όλα είναι δρόμος...

Όποια κατεύθυνση κι αν ακολουθήσεις, κάτι θα κερδίσεις, κάτι θα χάσεις...

1/7/12

Βρες αυτό που αγαπάς κι άφησέ το να σε σκοτώσει. 
{Charles Bukowski}

έγραψε η Μάρω στις 2:22 μ.μ.
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis!Κοινοποίηση στο XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest

1 σχόλιο:

χαμένη σε ένα ατέρμονο όνειρο είπε...

δυο χρόνια αυτό κάνω μάρω μου!

καλό μας μήνα =)

2 Ιουλίου 2012 στις 5:09 π.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα
Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Photobucket

Some people are settling down,
some people are settling
and some people refuse to settle for anything less
than butterflie
s

Αρχειοθήκη...

  • ►  2013 (8)
    • ►  Νοεμβρίου (1)
    • ►  Οκτωβρίου (2)
    • ►  Μαΐου (1)
    • ►  Απριλίου (1)
    • ►  Μαρτίου (2)
    • ►  Φεβρουαρίου (1)
  • ▼  2012 (21)
    • ►  Οκτωβρίου (1)
    • ►  Αυγούστου (2)
    • ▼  Ιουλίου (4)
      • Για τίποτα δεν πρέπει να μετανιώνεις σε αυτή την ...
      • Θέλω ακόμα μια βόλτα*
      • Εύα Ομηρόλη~Απόσπασμα
      • Βρες αυτό που αγαπάς κι άφησέ το να σε σκοτώσει....
    • ►  Ιουνίου (8)
    • ►  Μαΐου (3)
    • ►  Απριλίου (1)
    • ►  Μαρτίου (1)
    • ►  Φεβρουαρίου (1)
  • ►  2011 (20)
    • ►  Δεκεμβρίου (2)
    • ►  Νοεμβρίου (1)
    • ►  Οκτωβρίου (1)
    • ►  Σεπτεμβρίου (1)
    • ►  Απριλίου (4)
    • ►  Μαρτίου (5)
    • ►  Φεβρουαρίου (4)
    • ►  Ιανουαρίου (2)
  • ►  2010 (23)
    • ►  Δεκεμβρίου (2)
    • ►  Νοεμβρίου (4)
    • ►  Οκτωβρίου (1)
    • ►  Σεπτεμβρίου (2)
    • ►  Αυγούστου (8)
    • ►  Ιουλίου (3)
    • ►  Ιουνίου (3)

Αναγνώστες...

Μετάφραση

Βάλε φωτιά σε ότι σε καίει,
σε ότι σου τρώει τη ψυχή...
Υπάρχει ακόμα,υπάρχει κάτι
που δεν έχει χαθεί
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή...
Photobucket
Ζήσε μαζί μου στον αέρα,
στη φωτιά,στη βροχή...
Μας περιμένουν άδειες
μέρες,ραγισμένοι ουρανοί...
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή...
Photobucket

Δημοφιλείς αναρτήσεις:

  • (χωρίς τίτλο)
    "Έτσι κι αλλιώς μια μέρα θα χωρίσουμε. Από έρωτα, από θάνατο, από χρόνο. Θα ήθελα όμως να χωρίσουμε μαζί. Όχι χώρια." Νίκος Δήμου ...
  • Εύα Ομηρόλη~Απόσπασμα
    "Θα χανομουνα χωρις αυτη τη ζωη ,  χωρις τη σιγουρια οτι εκεινο που ηθελα το εκανα κι αν ηθελα,παλι θα το ξανακανα.. Η ιδεα και εν...
  • Μη με πληγώνεις μάτια μου..
    Μη με πληγώνεις μάτια μου... Γιατί θα πέσουν όλα τα αστέρια πάνω μου για να με προστατέψουν και τότε θα ΛΑΜΠΩ πιο πολύ... Μη με πληγώνεις......
  • Ο έρωτας θέλει ταχύτητα~
    "Ο έρωτας δεν θέλει χρόνο... ο έρωτας θέλει ταχύτητα... Χρόνο θέλει αυτός ο μύθος της αγάπης, γιατί πρόκειται περι μύθου. Η αγάπη δηλ...

...Φωτογραφίες χορεύουν στο κενό,τις κυνηγάς και χάνεσαι στη νύχτα...

Photobucket

Ιστολόγια που αγαπώ:

  • "Οδός Ονείρων"
  • "Ότι σκοτωνεις ειναι δικο σου για παντα"
  • *Colourful feelings
  • *Stardust*
  • *Supergirls just fly*
  • *Αθεράπευτα Αθεράπευτη
  • - a fine mess -
  • ...INSOMNIA...
  • ...ΠαρΕρμητικά
  • ...Όλα είναι δρόμος...
  • (A)Live in Athens
  • All DarK and TwistY Inside
  • battered couture
  • CinnamOn
  • Cornelius & Tedd
  • CrazyBubblez
  • Day Dreaming…
  • DayDreaming In The City
  • Desperate me...
  • Dreaming Brazil
  • ELENA-BUTTERFLY -------Με τα φτερα της ποιησης
  • Everything happens for a reason
  • fairytopia♥
  • Fashion Algorithms
  • Flames to Dust...
  • h dikh m siwph
  • if i could fly...
  • inner errantry
  • its a Jo thing
  • It's always darkest before the dawn...
  • Keep on Searcing or Settle Down ?
  • Lιттℓє ρЯιη¢єѕs
  • Madame de la Luna
  • MIND THE GAP
  • moodygirl Land
  • My Lyme Story So Far...
  • Over 140
  • Resistant Avenue
  • Room for thoughts
  • Shades of grey
  • The way i do
  • There was a time...
  • This Deathbed Is My Home
  • ''Tο να αγαπάς είναι σαν να παίρνεις μια γεύση από τον παράδεισο''
  • urbanism2310
  • vamvax
  • Xαμενοι Οριζοντες..
  • Άντρεα Σωτηροπούλου
  • Αερινες σκεψεις και ρεαλιστικα διλημματα...
  • ανθρώπων λέξεις...
  • Αστερόσκονη*
  • Βυθός
  • δεν εκανα ταξίδια μακρινά..
  • Ερωτική Φιλολογία
  • Η άνοιξη είναι βιαστική
  • Η αγάπη και ο Θάνατος εξισώνουν όλες τις τάξεις
  • ~η γυναίκα που έγραφε~
  • η πεταλουδα
  • Θυμάμαι ότι εσύ ξεχνάς
  • Ιωάννα Τσάκου
  • με το φεγγαρι αγκαλια
  • μωβ όνειρα
  • Ξανά Ξανθιά
  • Ονειρολoγιο
  • Παραμυθια πουλω...
  • Παυλίδου Κάκια - Reflections of feelings ...
  • Πηγή ονείρων...
  • Πολύχρωμο φτερό
  • ΠΟΡΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ
  • ΣΑΡΚΑ ΚΑΙ ΑΙΜΑ
  • σταγόνες βροχής
  • ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ
  • Συν-γραφικά
  • Τα Άπαντα του Καθαρματένιου Μάγειρα
  • Τα μαύρα μου τα χάλια..
  • ταξίδεψέ με...
  • '' Το δικο μου παραμυθι ''
  • Του το κρατάω αυτού του κόσμου...
  • Τρελη και αλλοπαρμενη....!
  • υπεραστικό κορίτσι
  • Φοβάμαι όσα θα γίνουν για μένα, χωρίς εμένα
  • Ψιχαλιζει...
  • Όνειρα σε ροζ σύννεφα

Συνολικές προβολές ιστολογίου







ask2use.com: Δεν είναι απαραίτητη η πληρωμήask2use.com: Μόνο για μη-κερδοσκοπική χρήση
ask2use.com: Υποχρεωτική η αναφορά πηγήςask2use.com: Δεν επιτρέπεται η αντιγραφή χωρίς άδεια



Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
Μάρω
Προβολή πλήρους προφίλ
Follow @maroulina_
Ζήσε μονάχα τη στιγμή και άσε το μετά,
ένα σωσίβιο η ζωή,που ξεφουσκώνει αργά
Photobucket

Το μονόγραμμα.

Έτσι μιλώ για σένα και για μένα

Επειδή σ' αγαπώ και στην αγάπη ξέρω

Να μπαίνω σαν Πανσέληνος

Από παντού, για το μικρό το πόδι σου μες στ' αχανή σεντόνια

Να μαδάω γιασεμιά - κι έχω τη δύναμη

Αποκοιμισμένη, να φυσώ να σε πηγαίνω

Μέσ' από φεγγερά περάσματα και κρυφές της θάλασσας στοές

Υπνωτισμένα δέντρα με αράχνες που ασημίζουνε

Ακουστά σ' έχουν τα κύματα
Πως χαϊδεύεις, πως φιλάς
Πως λες ψιθυριστά το «τι» και το «ε»
Τριγύρω στο λαιμό στον όρμο
Πάντα εμείς το φως κι η σκιά

Πάντα εσύ τ' αστεράκι και πάντα εγώ το σκοτεινό πλεούμενο

Πάντα εσύ το λιμάνι κι εγώ το φανάρι το δεξιά

Το βρεμένο μουράγιο και η λάμψη επάνω στα κουπιά

Ψηλά στο σπίτι με τις κληματίδες

Τα δετά τριαντάφυλλα, το νερό που κρυώνει

Πάντα εσύ το πέτρινο άγαλμα και πάντα εγώ η σκιά που μεγαλώνει

Το γερτό παντζούρι εσύ, ο αέρας που το ανοίγει εγώ

Επειδή σ' αγαπώ και σ' αγαπώ

Πάντα εσύ το νόμισμα κι εγώ η λατρεία που το εξαργυρώνει:

Τόσο η νύχτα, τόσο η βοή στον άνεμο
Τόσο η στάλα στον αέρα, τόσο η σιγαλιά

Τριγύρω η θάλασσα η δεσποτική
Καμάρα τ' ουρανού με τ' άστρα
Τόσο η ελάχιστη σου αναπνοή

Που πια δεν έχω τίποτε άλλο
Μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα
Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου
Να μυρίζω από σένα και ν'αγριεύουν οι άνθρωποι
Επειδή το αδοκίμαστο και το απ' άλλου φερμένο
Δεν τ' αντέχουν οι άνθρωποι κι είναι νωρίς, μ' ακούς
Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν αγάπη μου

Να μιλώ για σένα και για μένα.

Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν, μ' ακούς

Δεν έχουν εξημερωθεί τα τέρατα, μ' ακούς

Το χαμένο μου αίμα και το μυτερό, μ' ακούς

Μαχαίρι

Σαν κριάρι που τρέχει μες στους ουρανούς

Και των άστρων τους κλώνους τσακίζει, μ' ακούς

Είμ' εγώ, μ' ακούς

Σ' αγαπώ, μ'ακούς

Σε κρατώ και σε πάω και σου φορώ

Το λευκό νυφικό της Οφηλίας, μ' ακούς

Που μ' αφήνεις, που πας και ποιος, μ' ακούς

Σου κρατεί το χέρι πάνω απ' τους κατακλυσμούς

Οι πελώριες λιανές και των ηφαιστείων οι λάβες
Θα 'ρθει μέρα, μ' ακούς
Να μας θάψουν, κι οι χιλιάδες ύστερα χρόνοι
Λαμπερά θα μας κάνουν πετρώματα, μ' ακούς

Να γυαλίσει επάνω τους η απονιά, μ' ακούς

Των ανθρώπων

Και χιλιάδες κομμάτια να μας ρίξει

Στα νερά ένα ένα, μ' ακούς

Τα πικρά μου βότσαλα μετρώ, μ' ακούς

Κι είναι ο χρόνος μια μεγάλη εκκλησία, μ' ακούς
Όπου κάποτε οι φιγούρες

Των Άγιων

Βγάζουν δάκρυ αληθινό, μ' ακούς

Οι καμπάνες ανοίγουν αψηλά, μ' ακούς
Ένα πέρασμα βαθύ να περάσω

Περιμένουν οι άγγελοι με κεριά και νεκρώσιμους ψαλμούς

Πουθενά δεν πάω, μ' ακούς
Ή κανείς ή κι οι δύο μαζί, μ' ακούς

Το λουλούδι αυτό της καταιγίδας και, μ' ακούς

Της αγάπης

Μια για πάντα το κόψαμε

Και δε γίνεται ν' ανθίσει αλλιώς, μ' ακούς

Σ' άλλη γη, σ' άλλο αστέρι, μ' ακούς

Δεν υπάρχει το χώμα, δεν υπάρχει ο αέρας

Που αγγίξαμε, ο ίδιος, μ' ακούς

Και κανείς κηπουρός δεν ευτύχησε σ' άλλους καιρούς

Από τόσον χειμώνα κι από τόσους βοριάδες, μ' ακούς
Να τινάξει λουλούδι, μόνο εμείς, μ' ακούς
Μες στη μέση της θάλασσας
Από μόνο το θέλημα της αγάπης, μ' ακούς
Ανεβάσαμε ολόκληρο νησί, μ' ακούς
Με σπηλιές και με κάβους κι ανθισμένους γκρεμούς
Άκου, άκου
Ποιος μιλεί στα νερά και ποιος κλαίει -ακούς;

Ποιος γυρεύει τον άλλο, ποιος φωνάζει ακούς;
Είμ' εγώ που φωνάζω κι είμ' εγώ που κλαίω, μ' ακούς
Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, μ' ακούς...


~Το μονόγραμμα - Οδ. Ελύτης~

Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
.
.
.
Δεν είμαι καν μια στατιστική
και παραείμαι συνηθισμένος για ταινία χολλυγουντιανή
Εγώ είμαι εδώ, κι εσύ είσαι'κει,
μια ρίμα μισή και παρακατιανή...
Τσιμέντο, σίδερα, οικοδομή, στη νύχτα κι όλα από λίγο
μου περισσεύει η αντοχή μα όλο λέω πως θα φύγω...
Αγαπημένος μου στίχος: "Όλα είναι δρόμος"...
Για κοίτα, φίλε μου, όμως, που πάντα ξεμένω
κι ο κόσμος μου ίδιος κι απαράλλαχτος παγώνει...
Κι ό,τι αγάπησα περισσότερο αυτό είναι που με πληγώνει...
Χωρίς ταυτότητα νοιώθω κι ας την έχω στη τσέπη μου πάντα,για αυτό κάνω ό,τι κάνω όταν κανείς δε με βλέπει
-Τζάμπα όλα μπορεί να πάνε στην τελική
Και μη νομίζεις πως δεν ονειρεύομαι μια ζωή πιο κανονική μα με ξυπνάει πάντα ο κρυος ιδρώτας την τελευταία στιγμή
κι ένα άρωμα στον αέρα από ατόφια παρακμή...
Εικόνες θέματος από neomistyle. Από το Blogger.