Διάβασα αυτό σε ένα blog σήμερα και ήταν ότι ακριβώς σκεφτόμουν:

"Έλα μια μέρα να με πάρεις από το χέρι, να με αγκαλιάσεις, να με φιλήσεις. Και αν δεν αισθανθείς κάτι, διώξε με μακριά.Αν αισθανθείς όμως, κράτα με και μη με αφήσεις. Για κανένα λόγο."

Τρέχω από την αλήθεια μου, χρόνια τώρα την αποφεύγω και νομίζω ότι με αυτό τον τρόπο την νικάω.

Πώς μπορείς να αποφύγεις τον εαυτό σου όμως? Όσο και να τρέχεις, δεν γίνεται.

Γι'αυτό σήμερα σταμάτησα να τρέχω -κουράστηκα και σταμάτησα. Και είπα να τον αντικρύσω, να τα βάλουμε όλα κάτω και να τα συζητήσουμε.

Επιλέγω να κοιτάξω την αλήθεια και να κάτσω ακίνητη, μετά απο πολύ καιρό που τρέχω μακριά της. Και όπου με βγάλει.

Ένας φίλος μου είπε

"είσαι πολύ αυθεντική,μην αλλάξεις..σε λατρεύω,μην αλλάξεις!"

Δεν αλλάζω.

Ο κόσμος μου είναι ροζ -πάντα ήταν και πάντα θα είναι.

Μ'αρέσει να τα πηγαίνω καλά με τους άλλους -με τον εαυτό μου τα χάνω πού και πού αλλά τα βρίσκουμε πάλι.

Είμαι παράξενη,είμαι ιδιότροπη...Θέλω και δεν θέλω. Θέλω χρόνο αλλά θέλω να το ζήσω τώρα.

Αν δεν με κρατήσεις σφιχτά θα σου φύγω -αν το παρακάνεις,θα νιώσω ότι με πνίγεις.

Περίεργος άνθρωπος,το ξέρω...Δεν βαριέσαι!

Όσο για την σχέση μου με τον έρωτα... Μεγάλο καθίκι, δεν νομίζω ότι με συμπαθεί κ πολύ.

Λες και δεν έχει άλλη δουλειά να κάνει και κυνηγάει εμένα...

Του ξεφεύγω όμως,μην αγχώνεσαι...

Μια φορά να με έχει πετύχει... το πολύ δυο -και τί κατάλαβε?

Προσπαθεί να με αποπάρει μάλλον, αλλά συνεχίζω ακάθεκτη και του την σπάω.

Ο κόσμος μου είναι ροζ... Κι αν δεν σου αρέσει αυτό το χρώμα δεν πειράζει...

Θα ήθελα να βάλουμε κ λίγο απ'το δικό σου για να σπάσουμε την μονοτονία!

Μαύρο,κόκκινο,μπλε.. Όποιο θες εσύ...

Προσποιούμαι ότι δεν φοβάμαι, αλλά η αλήθεια είναι ότι φοβάμαι περισσότερο από'σένα.

Φοβάμαι μήπως τελικά υπάρχει όντως αυτός που μπορεί να καταλαβαίνει αυτό που σκέφτομαι

-όλοι οι άλλοι απλά υπέθεταν και η αλήθεια είναι ότι δεν έπεφταν ποτέ μέσα-

Αυτή είναι η αλήθεια μου λοιπόν και την λέω σ'εσένα. Φοβάμαι.

Πάω πίσω για να πάρω φόρα κ αυτό είναι το λάθος μου

Αυτό που χρειάζομαι είναι ένα-ένα βήμα την φορά.Αργά και σταθερά.

Δεν θέλω να βιάζομαι πλέον. Αυτό είναι το λάθος μου...

Και δεν θα το ξανακάνω πια,το υπόσχομαι -σ'εσένα,στον εαυτό μου.

Νομίζω ότι ζητάω πολλά,αλλά αυτό που πραγματικά θέλω

είναι κάποιον να μου κρατάει το χέρι και να μου λέει ότι όλα θα πάνε καλά.

Μην ακούς τί λέω άλλες φορές -τώρα άκουσέ με που μου βγαίνουν όλα

-όχι τα μισά απ΄τα μισά,όλα.

Τίποτα άλλο δεν θέλω,τα άλλα έρχονται από μέσα.

-Άντε και κανα παραμύθι πού και πού,για να κοιμάμαι ήρεμη:)