16/10/10

Από τότε που με γνώρισες
Γνώρισα κι εγώ τον εαυτό μου...
Το σώμα μου το'νιωθα πιο ξένο
κι από μια ήπειρο μακρινή...
Δεν εξεχώριζα
Ανατολή από Νότο
Ο ώμος μου απόγκρεμος
ορθωνόταν σα βράχος
Ξάφνου το χέρι σου σοφό
Μου δίδαξε ποια είμαι
Το πόδι μου βρήκε το βήμα του
Η καρδιά μου το χτύπο της
Τώρα αγαπώ τον εαυτό μου
Όπως εσύ μ'αγαπάς...

~Ivan Goll~

5 σχόλια:

ღ oneiremataღ είπε...

ο απόλυτος έρωτας!!!!...που έρχεται να μας συμπληρώσει, να μας ολοκληρώσει, να μας δώσει ό,τι ζητάμε...πολύ όμορφο!!! :-))))

Μάρω είπε...

κ πάνω απ'όλα...να μας μεταμορφώσει κ να δούμε τον εαυτό μας μέσα από τα μάτια του άλλου!
σ'ευχαριστώ πολύ :)

Prisoned Soul είπε...

Θέλω κι εγώ!!!
Αν και μου δίνει τόση αγάπη δεν έχω μπορέσει ακόμη να αγαπήσω τον εαυτό μου...

Μάρω είπε...

Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι εύκολο...αν όμως το καταφέρεις...αν καταφέρεις να δεις τον τρόπο που σε βλέπει ο άλλος με τα καλά κ τα στραβά σου,τότε θα μπορέσεις να δεις κ τον εαυτό σου καλύτερο κ δεν θα τον αγαπήσεις απλά...θα τον λατρέψεις!κ σίγουρα θα τον κάνεις κ "καλύτερο"...κ αν το κάνεις αυτό,ο άλλος θα σε λατρέψει χίλιες+μία φορές περισσότερο...προσπάθησέ το:)

~reflection~ είπε...

Ότι πιο όμορφο διάβασα....

ακουμπησα ολοκληρη πανω σε κάθε λέξη...
αφομοίωσα την ομολογία σου..
και έμαθα κι εγω να με αγαπάω, έτσι... όπως εκείνος με δίδαξε...

χωρίς τίποτε..
και με ΌΛΑ...

σ'ευχαριστω..

τα φιλιά μου....