-“Μάντεψε πόσο σ αγαπώ!” είπε...
-“Ω! δε νομίζω ότι μπορώ να το μαντέψω αυτό!”, είπε ο Μεγάλος Καστανός Λαγός.
-“Τόσο πολύ!” είπε το Μικρό Καστανό Λαγουδακι ανοίγοντας τα χέρια του όσο πιο πλατιά μπορούσε. Ο Μεγάλος Καστανός Λαγός είχε μεγαλύτερα χέρια...
-“Εγώ όμως αγαπώ ΕΣΕΝΑ τόσο πολύ!” είπε.
Χμ, αυτό είναι πολύ , σκέφτηκε το Μικρό Καστανό Λαγουδακι.
-“Σ αγαπώ τόσο, όσο ψηλά μπορώ να φτάσω!” είπε το Μικρό Καστανό Λαγουδακι.
-“Κι εγώ σ αγαπώ τόσο, όσο ψηλά μπορώ ΕΓΩ να φτάσω!”, είπε ο Μεγάλος Καστανός Λαγός.
Αυτό είναι αρκετά ψηλά, σκέφτηκε το Μικρό Καστανό Λαγουδακι. Θα ήθελα κι εγώ να είχα χέρια τόσο μεγάλα...
Τότε το Μικρό Καστανό Λαγουδακι είχε μια καλή ιδέα. Στηρίχτηκε στο έδαφος με τα χέρια του και έφτασε με τα πόδια του όσο πιο ψηλά μπορούσε στον κορμό του δέντρου.
-“Σ αγαπώ μέχρι τα πόδια μου!” είπε.
-“Κι εγώ σ αγαπώ μέχρι τα πόδια σου!”, είπε ο Μεγάλος Καστανός Λαγός σηκώνοντας το Μικρό Καστανό Λαγουδακι πάνω από το κεφάλι του.
-“Σ αγαπώ τόσο όσο μπορώ να πηδηξω!” είπε γελώντας το Μικρό Καστανό Λαγουδακι πηδώντας πάνω κάτω...
-“Αλλά εγώ σ αγαπώ όσο ΕΓΩ μπορώ να πηδηξω!” χαμογέλασε ο Μεγάλος Καστανός Λαγός- και πήδηξε τόσο ψηλά που τα αυτιά του άγγιξαν τα κλαδιά του δέντρου.
Πολύ ψηλό πήδημα, σκέφτηκε το Μικρό Καστανό Λαγουδακι....Αχ να πηδούσα κι εγώ τόσο ψηλά!
-“Σ αγαπώ από δω μέχρι το ποτάμι!”, φώναξε το Μικρό Καστανό Λαγουδακι.
-“Σ αγαπώ και μετά από το ποτάμι, πάνω από τους λόφους!”, είπε ο Μεγάλος Καστανός Λαγός.
Είναι πράγματι πολύ μακριά, σκέφτηκε το Μικρό Καστανό λαγουδακι... Είχε νυστάξει πολύ για να σκεφτεί περισσότερο. Τότε κοίταξε μέσα από τους θάμνους την μεγάλη μαύρη νύχτα. Τίποτα δεν θα μπορούσε να είναι πιο μακριά από τον ουρανό...
-“Σ αγαπώ μέχρι το φεγγάρι!”, είπε και τα μάτια του έκλεισαν...
-”Ω αυτό είναι πολύ μακριά!”, είπε ο Μεγάλος Καστανός Λαγός.
-“Είναι πολύ μακριά”....
Ο Μεγάλος Καστανός Λαγός έβαλε το Μικρό Καστανό Λαγουδακι στο κρεβάτι του. Έσκυψε και το φίλησε στο μέτωπο...
Μετά ξάπλωσε δίπλα του και ψιθύρισε με χαμόγελο:
-“Σ αγαπώ μέχρι το φεγγάρι- ΚΑΙ ΠΙΣΩ ΞΑΝΑ!”.
*να θυμάστε πάντα : το φεγγάρι ενώνει όλους τους ερωτευμένους:)*
Από τότε που με γνώρισες
❤ Τα παραμύθια, γιατί από μικρή όταν τα άκουγα, ακόμα κ αν δεν είχαν ευτυχισμένο τέλος,στο μυαλό μου έφτιαχνα πάντα το δικό μου happy end... Γιατί το τέλος στο παραμύθι μας το επιλέγουμε εμείς. Μόνο εμείς.
❤ Τα όνειρα, γιατί χωρίς αυτά θα ήμασταν όλοι δυστυχισμένοι. Γιατί είναι αυτά που πρέπει να κυνηγάμε πάντα, ακόμα κ όταν έχουμε χάσει όλες τις ελπίδες μας. Τα όνειρα είμαστε εμείς.Αν τα πιστέψεις, θα πιστέψουν κ αυτά σ'εσένα.
❤ Τις φίλες μου, γιατί στα μάτια τους βλέπω τον εαυτό μου. Γιατί ήταν πάντα εκεί και γι'αυτό συμπληρώνουν τις πιο όμορφες κ τις πιο άσχημες αναμνήσεις μου ταυτόχρονα. Γιατί αν έφτιαχνα ένα παζλ με την ζωή μου,αυτές θα ήταν τα κομμάτια στις τρεις βασικές του γωνίες.
❤ Την οικογένειά μου, γιατί είναι το στήριγμά μου. Γιατί αυτή θα ήταν το τέταρτο και πιο βασικό κομμάτι μου κ θα έκανα τα πάντα γι'αυτούς. Γιατί θα είμαι πάντα το κοριτσάκι του μπαμπά μου κ αυτή που σπάει τα νεύρα στον αδερφό μου. Γιατί η μαμά μου θα είναι πάντα η δύναμή μου, ο άνθρωπός που έχει το μεγαλύτερο κομμάτι της καρδιάς μου.
❤ Την γιαγιά μου, γιατί θα είναι για πάντα η μεγάλη αδυναμία μου. Ο πιο αληθινός άνθρωπος που έχω γνωρίσει. Γιατί είναι αυτή που με μεγάλωσε και τα βράδια που φοβόμουν μου έλεγε παραμύθια κ μου κρατούσε το χέρι μέχρι να κοιμηθώ. Γιατί ακόμα και τώρα μου λέει ιστορίες που αν και τις έχω ξανακούσει,κάθομαι κ τις ακούω ξανά κ ξανά. Γιατί έχει το πιο ζεστό γέλιο κ την πιο μεγάλη καρδιά, και θα είναι για πάντα η "μικρούλα μου".
❤ Τον έρωτα, γιατί μέσα από αυτόν μεταμορφωνόμαστε όλοι.
❤ Τις πεταλούδες, γιατί παρόλο που ζουν δυο βδομάδες,απολαμβάνουν το κάθε δευτερόλεπτο. Γιατί μου θυμίζουν τις όμορφες στιγμές, που μπορεί να διαρκούν λίγο αλλά αξίζουν όσο μια ολόκληρη ζωή! Γιατί για'μένα οι πεταλούδες είναι οι ψυχές.Οι ψυχές των ανθρώπων που δεν έφυγαν ποτέ από κοντά μας.
❤ Το φεγγάρι, γιατί φωτίζει τις πιο σκοτεινές νύχτες μου. Γιατί όταν δεν μπορώ να κοιμηθώ μου κάνει παρέα,χρόνια τώρα... Γιατί ακούει πάντα τις πιο κρυφές μου σκέψεις. Γιατί άμα το κοιτάξεις καλά,θα δεις ότι σου χαμογελάει. Γιατί ξέρω ότι από όποια μεριά κ αν το δω, θα φαίνεται πάντα το ίδιο. Γιατί ενώνει τους ερωτευμένους και είναι ωραίο να ξέρεις ότι όσο μακρυά κ αν είστε,όταν κοιτάτε τον ουρανό βλέπετε την ίδια εικόνα. Το αγαπώ τόσο πολύ το φεγγάρι!
❤ Την μουσική, γιατί με εκφράζει σε κάθε στιγμή της ζωής μου. Γιατί πολλές φορές ήταν το κουράγιο μου. Γιατί με ταξιδεύει. Γιατί μιλάει για'μένα όταν τα λόγια δεν είναι αρκετά. Γιατί η μουσική είναι η ψυχή μας γραμμένη αναμέσα σε δυο γραμμές με στίχους και δύο νότες.Γιατί είναι παντού και ξεκινάει πρώτα από μέσα μας.
❤ Την αγάπη, γιατί είναι αυτή που κάνει τον κόσμο να γυρίζει. Γιατί μπροστά της όλα φαίνονται τόσο μικρά. Γιατί βάζει στην άκρη του εγωισμούς και τις μικροπρέπειες. Γιατί η αγάπη είναι ζωή και χωρίς αυτή μέσα μας, είμαστε ήδη νεκροί. Γιατί μπορεί να κάνει θαύματα. Αλήθεια, εσείς πιστεύετε στα θαύματα?
