Ότι ήμουν παράξενη κ ιδιότροπη το ήξερα πάντα. Ότι έμπαινα σε αδιέξοδες καταστάσεις που με έκαναν να απομυθοποιώ ό,τι μπορεί να πίστευα μέχρι τότε,και αυτό επίσης.
Ότι θα έβρισκα κάτι φαινομενικά "φυσιολογικό" και θα του έβγαζα την πίστη μέχρι να ανακαλύψω τί στραβό έχει πάλι, δεν το περίμενα. Όταν έχεις καταλήξει στο συμπέρασμα ότι κανένας δεν είναι αυτό που δείχνει όμως, υποθέτω ότι έτσι γίνεται. Ψάχνεις να βρεις το τέλειο που βλέπεις στις ταινίες και καταλήγεις να αναρωτιέσαι πώς τα καταφέρνεις κάθε φορά και ανακαλύπτεις και άλλη μια προβληματική σχέση. Μη βιαστείς να βγάλεις συμπεράσματα, δεν είμαι κανένα πληγωμένο κοριτσάκι,όχι. Μπορείς να πεις απλά πως οι καταστάσεις που έχω ζήσει με έχουν κάνει να προβληματιστώ πολλές φορές και να καταλήξω στο ότι οι σχέσεις είναι πολύ δύσκολες-και σπάνια αυτό που φαίνονται.
Όμως ξέρεις κάτι; Είναι μάλλον η πρώτη φορά που πιάνω τον εαυτό μου να έχει πέσει έξω σε όλα όσα πρόβλεπε ένα χρόνο πριν για την συνέχεια. Κι αυτό -για κάποιο περίεργο λόγο- μου φαίνεται καλό σημάδι. Και η αλήθεια λοιπόν είναι πως δεν υπάρχει τίποτα στραβό -ίσως μάλλον αυτό ήταν που με τρόμαξε περισσότερο από όλα, η πεποίθηση ότι αν ψάξω πιο βαθιά θα βρω τα αποδεικτικά στοιχεία που χρειάζομαι. Καθώς έψαχνα όμως, ανακάλυπτα πράγματα που εκτός από όμορφα, ήταν και αληθινά. Πράγματα που με τον καιρό σε δένουν και σε κρατάνε εκεί, αποδεικνύοντας πως η αγάπη υπάρχει, αλλά χρειάζεται να ψάξεις καλά μέσα στον άλλο.
Γι'αυτό λοιπόν δεν έχω να δηλώσω τίποτα "μεγάλο" για αυτό που ζω τώρα.
Είναι απλά κάτι φυσιολογικό...
Στην πραγματικότητα μάλιστα είναι τόσο φυσιολογικό, που αυτόματα γίνεται τελείως διαφορετικό από όλα τα άλλα...
και αυτή είναι η μαγεία του.
